کشتار غزه؛ جنگ به سازمان ملل کشیده شد

کشورهای عرب به رهبری اردن روز پنجشنبه با ارائه پیش نویسی به سازمان ملل خواستار آتش بس در جنگ غزه شدند و از هر دو طرف خواستند بلافاصله به تمامی تعهدات بین‌المللی خود به ویژه در خصوص حفاظت از جان غیرنظامیان و نیز حفاظت از زیرساخت‌های غیرنظامی عمل کنند.

 

در این پیش نویس که قرار است روز جمعه به رای گذاشته شود در عین حال امضاکنندگان خواستار آزادی فوری تمامی غیرنظامیان و حفظ ایمنی آنها شده‌ و هرگونه تلاش برای جابه‌جایی مردم فلسطین را رد کرده‌اند.

 

وزرای خارجه این کشورها که شامل امارات متحده عربی، اردن، بحرین، قطر، کویت، عربستان سعودی، عمان، مصر و مراکش می‌شوند پیشتر حمله به غیرنظامیان و نقض قوانین بین‌الملل توسط نیروهای اسرائيلی را در غزه محکوم کردند.

 

قرار است پیش‌نویس این قطعنامه پس از سخنرانی مقام‌های این کشورها، جمعه به رای گذاشته شود.

 

این قطعنامه همان گونه که انتظار می رفت به گونه ای تنظیم شده که حمایت نسبی غرب را نیز برانگیزد؛ با تاکید پررنگ بر حفاظت از غیرنظامیان، آزادی اسرای اسراییلی از سوی حماس و پرهیز از محکومیت حملات خونبار این رژیم بر مردم بی دفاع غزه.

 

با این حال، انتظار نمی رود که امریکا، رژيم اسراییل و حتی چند کشور اروپایی به آن رأی مثبت بدهند. آنها پیش از این، حتی به قطعنامه هایی به مراتب جانبدارانه تر نسبت به «حق اسراییل برای دفاع از خود» رای منفی داده اند، گاهی تنها به این دلیل که بر لزوم توقف جنگ تاکید شده بود. 

 

همین آرای منفی و وتوهای مکرر بود که یکی از شرم آورترین ناکامی های تاریخ شورای امنیت سازمان ملل برای مدیریت و مهار یکی از مرگبارترین جنگ های معاصر را رقم زد و کار به مجمع عمومی سازمان ملل کشید.

 

این نشان می دهد که جنگ اسراییل و حماس، صرفا به خاورمیانه محدود نمانده و بازخوردهای سیاسی و ژئوپلیتیک آن، حتی به صحن عمومی سازمان ملل هم کشیده شده است.

 

قطعنامه اعراب حتی اگر در سازمان ملل، رأی کافی برای تصویب نیز به دست آورد، برخلاف قطعنامه های شورای امنیت این سازمان «الزام آور» نیست و به همین دلیل، انتظار نمی رود که هیچیک از طرف های جنگ جاری در غزه به آن متعهد باشند و عمل کنند.

 

با این حال، میزان آرای قطعنامه پیشنهادی کشورهای عربی و اینکه چه کشورهایی به آن رأی مثبت خواهند داد، تعیین می کند که رژيم اسراییل در دنیای امروز، تا چه اندازه، منفور و منزوی است و کشورها نسبت به اعمال و رفتار حاکمان تروریست این رژیم، چگونه نگاه می کنند.

 

این قطعنامه در عین حال، بازتاب دهنده موقعیت امریکا در خاورمیانه و سراسر جهان خواهد بود؛ زیرا امریکا از آغاز حملات بی رحمانه رژيم اسراییل بر غزه، بر حمایت ابدی و بی قید و شرط خود از این رژيم تاکید کرده و در عمل نیز مردم غزه با جنگنده ها، تانک ها، بمب ها و موشک های امریکایی هدف قرار می گیرند و کشته می شوند. امریکا همچنین یک ناوهواپیمابر حامل ۷۰ جنگنده را به آب های مدیترانه فرستاده و یک ناو دیگر نیز به زودی به آن ملحق خواهد شد. سیستم های ضد موشکی فوق پیشرفته تاد و پاتریوت هم برای رهگیری موشک های دشمنان اسراییل در خاورمیانه مستقر می شوند. 

 

ولادیمیر پوتین؛ رییس جمهور روسیه می گوید که امریکا برای جلوگیری از شکل گیری جهان چندقطبی با تمام توانش جنگ جاری در خاورمیانه را شعله ور نگه می دارد. 

 

بسیاری از ناظران دیگر نیز ارزیابی آقای پوتین را تایید می کنند و می گویند که از نظر امریکا، جنگ جاری در خاورمیانه، نه تنها جنگی بر سر بقای رژيم اسراییل به مثابه پایگاه منطقه ای امریکاست؛ بلکه به یک معنا نبرد بقای خود امریکا و محکی برای استمرار هژمونی جهانی آن هم محسوب می شود.

 

چینی ها نیز پیوسته امریکا را متهم می کنند که با انتشار اخبار دروغ و سوء استفاده از ادعاهای جعلی درباره سر بریدن کودکان اسراییلی توسط حماس، سعی می کند جنایت های جاری در غزه را موجه نشان دهد.

 

امریکا همچنین تاکنون بارها با هرگونه آتش بس در غزه، مخالفت کرده است؛ بنابراین، رأی گیری درباره قطعنامه پیشنهادی اعراب، نشان خواهد داد که آیا جهان امروز، قدرت نه گفتن در برابر یکجانبه گرایی امریکا را دارد یا نه؟ آیا زمان آن فرارسیده که دنیا تمام قد در برابر امریکا قرار بگیرد و بگوید: جنایت و حمایت از جنایتکار دیگر بس است؟!

 

نرگس اعتماد - جمهور