حمایت کامل غرب از اسراییل به چه معناست؟

بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر اسرائیل در سخنانی در حضورریشی سوناک؛ نخست وزیر انگلیس از سفر او به تل آویو قدردانی کرد و گفت که این سفر یک «بیانیه حمایتی قوی است» که ما از عمیقا از آن قدردانی می کنیم.

 

او گفت: «بریتانیایی‌ها ۸۰ سال پیش با نازی‌ها جنگیدند و حال حماس نازی‌های جدید هستند.»

 

او تکرار کرد که این فقط «نبرد اسرائیل نیست؛ بلکه نبرد جهان متمدن و آزاد و کشورهای عربی مدرن است.»

 

نتانیاهو گفت: «طرف مقابل محور شرارت است که شامل حماس، حزب الله و ایران می شود.»

 

او با اشاره به مبارزه با نازی‌ها در جنگ جهانی دوم خطاب به نخست وزیر انگلیس گفت: «۸۰ سال پیش جهان جهان در سیا‌ه‌ترین زمان شما در کنار شما ایستاد و حال این سیاه ترین ترین زمان برای ماست. تاریک ترین زمان جهان.»

 

بایدن هم خطاب به مردم اسرائیل گفت که «کشور»شان تاسیس شده «تا مکانی امن برای یهودیان جهان باشد» و متعهد شد که امریکا «هر کاری در توان داشته باشد» انجام خواهد داد تا بار دیگر به این هدف دست یابند.

 

او افزود: «هفتم اکتوبر مرگبارترین روز پس از هولوکاست» برای جامعه یهودی بود. «آن زمان دنیا تماشا کرد، می دانست و هیچ کاری نکرد؛ اما ما بی‌تفاوت نخواهیم ایستاد. نه امروز، نه فردا، نه هیچوقت دیگر.» 

 

اندکی بعد از بایدن و پیشتر از ریشی سوناک، اولاف شولتز؛ صدراعظم آلمان هم به تل آویو رفت تا به صهیونیست ها اطمینان دهد که در این جنگ جنایتکارانه و پاکسازی نژادی اعراب و فلسطینی ها، از حمایت های کامل آلمان برخوردار اند و برلین آماده است که به جز پذیرش شرمندگی تاریخی خود به دلیل جنایت های هیتلر علیه یهودیان، همچنان برای رژيم آپارتاید اسراییل، خدمت کند.

 

این تنها بخشی از حمایت های بی دریغ و آشکار قدرت های غربی از صهیونیست های غاصب و نتانیاهوی خون آشام است. پس از حمله حماسه آفرین نیروهای مقاومت در هفتم اکتوبر، ده ها مقام بلندپایه غربی به شمول وزرای دفاع، امور خارجه و نمایندگان پارلمان، راهی سرزمین های اشغالی شدند تا همبستگی کامل و حمایت های همه جانبه خود را از این رژیم منحوس، اعلام کنند.

 

پرسش این است که این حمایت ها به چه معناست؟ رویکرد صریح قدرت های غربی در قبال اعراب و اسراییل، چرا سران جهان اسلام را به تأمل وانمی دارد؟ آ‌نها چرا هنوز فکر نمی کنند که کشتار فاجعه باری که هم اکنون در غزه جریان دارد، بخشی از یک جنگ صلیبی صهیونیستی گسترده و تمام عیار علیه تمام اسلام و جوامع اسلامی و عربی است؟

 

به نظر نمی رسد که نکته غیرقابل تفسیری در موضع گیری های صریح غربی ها در حمایت تمام عیار از جنایت های جنگی وقیحانه رژيم اسراییل در غزه وجود داشته باشد. بایدن گفت که امریکا تمام قد ایستاده است تا یک «کشور یهودی» را بر مردم منطقه یعنی اعراب و مسلمانان، تحمیل کند. او همچنین به جای بازداشتن این رژيم بدنام و خون آشام از جنون خونریزی و جنایت، بر عزم امریکا برای ارائه بسته های نظامی «بی سابقه» به این رژیم برای پیشبرد ماشین جنگی اش در غزه خبر داد. امریکا همچنین دو ناو هواپیمابر خود را در سواحل اسراییل مستقر کرده تا مستقیما به جنگ کمک کند. امریکا در شورای امنیت سازمان ملل، حتی قطعنامه پیشنهادی برازیل را که ۱۲ رأی مثبت و دو رأی ممتنع آورده بود، به تنهایی وتو کرد تا مانع توقف جنگ و کشتار کودکان و زنان مسلمان در غزه شود. 

 

اینها همه به چه معناست؟ آیا جز این است که غرب به رهبری امریکا مستقیما علیه اسلام و مسلمانان و اعراب، اعلان جنگ کرده است؟ چرا رهبران جهان اسلام، این پیام را درک نمی کنند یا نمی خواهند درک کنند؟ 

 

نتانیاهو در سخنان نفرت انگیز خود در کنار ریشی سوناک، افزون بر غرب از «کشورهای مدرن عربی» هم به عنوان متحدان و شرکای خود در این جنگ یاد کرد؛ این یعنی پیام های محکومیت، دولت های اسلامی، کاملا دروغین و ساختگی است. آنها در پشت پرده به اسراییل کمک می کنند تا اسلام را هدف بگیرد و مسلمانان و اعراب بیشتری را قتل عام کند.

 

صهیونیست ها و حامیان غربی شان در عین حال، بی پروا جنگ جاری را با هولوکاست و ۱۱ سپتامبر مقایسه می کنند و حماس را که یک گروه مبارز فلسطینی است «بدتر از داعش» می دانند و آن را «نازی های جدید» می نامند. این یعنی برای غرب و صهیونیست ها و احتمالا رژیم های مزدور عربی، این جنگ، بخشی از کارزار مستقیم علیه اسلام و مسلمانان است.

 

کشتارهای فجیع و بی رحمانه صهیونیست های متجاوز در غزه و بمباران هولناک شفاخانه ها، مکاتب و اردوگاه های پناهندگان و... به وضوح تایید می کند که برای صهیونیست ها و غربی ها حتی کودکان و زنان فلسطینی و عربی و مسلمان هم واجب القتل اند و این یعنی جنگ جاری، یک جنگ تمام صلیبی – صهیونیستی علیه کل امت اسلام است و حمایت های گسترده و پیوسته و بی دریغ قدرت های غربی از اسراییل هم در همین چارچوب صورت می گیرد.

 

محمدرضا امینی - جمهور