در ایام عید قربان، بامیان شاهد ورود حدود ۲۰۰ هزار گردشگر داخلی بود؛ موجی از بازدیدکنندگان که در سایه تبلیغات مسئولان محلی طالبان وارد این ولایت شدند، اما آنچه در عمل با آن مواجه شدند، چیزی جز کمبود امکانات، نبود زیرساخت و سردرگمی نبود.
بر اساس آمار رسمی، ۲۵ هزار عراده موتر و نزدیک به ۱۹۷ هزار گردشگر از پارک ملی بند امیر، شاهفولادی، شهر تاریخی غلغله و دیگر جاذبههای بامیان بازدید کردهاند. با اینحال، بسیاری از شهروندان از وضعیت موجود بهشدت ناراضیاند.
عبدالرؤوف، یکی از مسافران کابل، به
خبرگزاری جمهور میگوید: «در تمام مسیر بندامیر نه پارکینگی وجود دارد، نه سرویس بهداشتی. از حکومت فقط اعلام آمار میشنویم، اما در عمل هیچ کاری برای راحتی مردم نشده.»
سکینه، باشندهی بامیان، نیز چنین ابراز میدارد: «هر سال فقط تعداد گردشگرها را میشمارند، اما فکری به حال مردم محل نمیکنند. ترافیک، آلودگی، و قیمتهای بالا زندگی را بر ما سخت کردهاند.»
در همین حال، والی طالبان در بامیان وعده داده که امنیت و تسهیلات لازم برای گردشگران تأمین شده، اما شواهد میدانی خلاف آن را نشان میدهد. در برخی مناطق، ازدحام باعث فلجشدن رفتوآمد شده و خبری از حضور مؤثر نیروهای تنظیم ترافیک نیست.
با آنکه طالبان در بامیان صنعت گردشگری را «منبع معیشت مردم» مینامند، هنوز هم هیچ اقدام عملی جدی برای ساخت سرویسهای بهداشتی، مراکز راهنمایی گردشگران، مکانهای توقف امن وسایط نقلیه یا برنامهی تنظیم قیمتها از سوی حکومت محلی صورت نگرفته است.
اگر این روند ادامه یابد، گردشگری نهتنها به توسعهی بامیان کمک نخواهد کرد، بلکه موجب تخریب طبیعت، فرسایش منابع و نارضایتی گستردهتری در میان مردم خواهد شد.
خبرگزاری حمهور- بامیان