کم خوابی خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می‌دهد

یکی از اعضای بدن که به‌شدت از کمبود خواب متأثر می‌شود، مغز است.
اگرچه پیش از این نیز تحقیقات ارتباط میان کم‌خوابی و اختلالات عصبی و روانپزشکی مانند افسردگی را تایید کرده بودند، اما تعیین این که آیا کمبود خواب است که باعث این اختلالات شده یا برعکس این اختلالات است منجر به مشکلات خواب می‌شوند، دشوار بود.
اکنون پاسخ به این پرسش، به کمک تحقیقات جدید کالج دانشگاهی لندن که در ۱۹ اکتوبر ۲۰۲۳ در مجله Translational Psychiatry منتشر شد، تاحدی ممکن شده است.
اودسا همیلتون، دارای دکترا در اپیدمیولوژی زیستی و پژوهشگر ارشد در این تحقیق می‌گوید: «رابطه میان این دو موضوع، مانند رابطه میان مرغ و تخم مرغ است. به این معنی که خواب ناکافی باعث افسردگی و افسردگی نیز باعث خواب ناکافی می‌شود.»
اما هنوز این سوال که کدام‌یک اول روی می‌دهد، بی پاسخ مانده است. با این وجود دکتر همیلتون می‌افزاید: «ما با تکیه بر عامل "استعداد ژنتیکی" برای ابتلا به بیماری، تشخیص دادیم که احتمالا "کم‌خوابی" مقدم بر علائم افسردگی است و نه برعکس.»
اودسا همیلتون و تیمش برای انجام این تحقیق، داده‌های ژنتیکی و سلامت ۷ هزار و ۱۴۶ نفر را تجزیه و تحلیل کردند که نماینده کل جمعیت انگلستان بودند.
آنها نشان دادند که در افراد دارای استعداد ژنتیکی به اختلالات خواب، خطر بروز علائم افسردگی افزایش می‌یابد؛ در حالی که در مقابل، افرادی که مستعد افسردگی هستند لزوما با مشکلات بی‌خواب روبرو نیستند.
بنابراین خواب کم می‌تواند منجر به افسردگی شود اما افسردگی لزوماً باعث مشکلات خواب نمی‌شود.