ملاله یوسفزی برنده جایزه صلح نوبل، میگوید که در سراسر افغانستان و پاکستان، مردم پشتون به دست یک گروه تروریستی، متحمل آوارهگی و مرگ شدهاند.
خانم یوسفزی افزوده که روز یکشنبه 16 دلو، با نشر مقالهای در روزنامه دان پاکستان در واکنش به سخنان اخیر منیر اکرم، نمایند دایمی پاکستان در سازمان ملل، نوشته است: "من بهعنوان یک زن پشتون، یک پاکستانی و یک مسلمان، باید بهشدت مخالف باشم. سفیر ... تلاش کرد تا تقصیر زنستیزی غیرانسانی را که زنان افغان با آن روبهرو هستند، به فرهنگ پشتون منتقل کند، در حالی که طالبان ممکن است ایمان و میراث خود را در راستای اهداف خود بپیچانند.
آنها به تنهایی مسوولیت نقض فاجعهبار حقوق زنان در کشوری را که تحت کنترل خود دارند، برعهده دارند."
او گفته، "در سراسر مرز افغانستان، بسیاری از زنان و مردان پشتون، با قومیتهای تاجیک، هزاره، اوزبیک و دیگر قومیتها، دههها را صرف ساختن شبکههای مکاتب دخترانه و سازمانهای مدافع حقوق زنان کردند.
آنها از جمله کسانیاند که هنوز جان خود را برای اعتراض در خیابانهای کشورشان به خطر میاندازند.
آنها نسلی از دختران را پرورش دادهاند که تا زمانی که حقوقشان ـ کار کردن، بازی کردن، یادگیری و مسافرت ـ سلب میشود، سکوت نخواهند کرد." خانم یوسفزی همچنین نگاشته: "من ادعا نمیکنم که جوامع پشتون کاملاً عادلانهاند.
مانند بسیاری از نقاط دیگر جهان، زنان و دختران ما هنوز با موانع بالایی روبهرویند. تعداد دختران خارج از مکتب بیشتر از پسران است. بسیاری از دختران مجبور به ازدواج زودهنگام میشوند. اغلب، زنان بهعنوان شهروندان درجه دوم در نظر گرفته میشوند."
او از برخورد سیاستمداران پاکستان در قبال افغانستان نیز انتقاد کرده و میگوید که در دو سال گذشته، با بسیاری از رهبران پاکستان در مورد چگونهگی کمک به زنان و دختران افغانستان صحبت کرده است و به نظر میرسد که تعدادی از آنها در برابر وضعیت بیتفاوتاند.
به گفته او، "در سپتمبر 2021، پس از سقوط کابل به دست طالبان، یک مقام پاکستانی به او گفته است که افغانستان اکنون صلحآمیزتر از قبل است."
ملاله گفته است: "من در پاسخ از این مقام پاکستانی پرسیدم: صلحآمیز برای چه کسی؟ او در ادامه تاکید کرده که مطمین است افغانستان برای دختران و زنانی که حق آموزش و کار خود را از دست دادهاند، صلحآمیز نیست."