بامیان؛ پایتخت فرهنگی سازمان سارک

پنجشنبه پانزدهم جوزا، با برگزاری جشنواره کلانی، بامیان به عنوان پایتخت فرهنگی سازمان «سارک» معرفی خواهد شد.
وزارت اطلاعات و فرهنگ گفته است که در این جشنواره، نماينده هاى تمام کشورهای آسیایی، اعضاى سارک، ممالک همجوار افغانستان، نماینده ملل متحد، سازمان فرهنگى ملل متحد(یونسکو) و سایر نهادهای بین المللی حضور خواهند داشت.
اتحادیه همکاری های منطقه ای جنوب آسیا (سارک)، یک سازمان سیاسی و اقتصادی متشکل از هشت کشور در جنوب آسیا است که در سال ۱۹۸۵ تاسیس شده است. هند، پاکستان، بنگلادش، سریلانکا، نپال، مالدیو، بوتان و افغانستان اعضای این سازمان هستند.
نظر به گفته های مقام های محلی این ولایت، در این مراسم، غرفه های صنایع دستی و محلی و فرآورده های زراعتی ۳۴ ولایت کشور به نمایش گذاشته می شود. همچنین از اجرای موسیقی، شعر و تئاتر و نصب پوسترهای های آثار تاریخی و ساحات تاریخی بامیان نیز سخن زده شده است.
به گفته برخی از مسئولان، براى برگزارى این مراسم ٤٠٠ هزار دالر تخصيص داده شده است.
با این حال، اگر از این روند، خوب استقبال و استفاده شود، اهمیت و دستاورد زیادی برای کشور دارد.
این جشنواره و حضور پرشکوه نماینده های کشورهای همسایه و منطقه، یک فرصت خوب برای حکومت افغانستان؛ به ویژه حکومت و مردم بامیان است.
بامیان، پس از سالها مشکلات، بار دیگر، زبانزد جامعه بین المللی شده و از این طریق، سیل توجهات به این مرز و بوم بیشتر می شود. نماینده های کشورهای دور و نزدیک، نابرابری ها، نارسایی ها و رنج های مردم بامیان را می بینند و برای آبادی این ولایت، در عرصه های گوناگون همکاری می کنند.
با برگزار شدن این جشنواره منطقه ای، اعتبار تاریخی و اهمیت فرهنگی بامیان به جهانیان به نمایش گذاشته می شود. و اگر اراده آبادی کشور در درون حاکمان وجود داشته باشد، این ولایت از همکاری های اقتصادی کشورهای عضو سارک نیز بهره مند خواهد شد.
پارک ملی (بند امیر)، یکی از ساحه های پر اهمیت و طبیعی بامیان است. سالانه هزاران تن سیاح و جهانگرد برای دیدن و تماشای این پارک به افغانستان می آیند. کشورهای عضو سارک برای آبادی بیشتر و سرسبز کردن بندامیر می توانند این پارک را به یکی از پارک های دیدنی کشورهای آسیایی تبدیل کنند.
از طرف دیگر، هر نوع اقدام کشورهای عضو این سازمان، جهت آبادی و اعمار این ولایت، هم زمینه شکوه و پیشرفت بامیان را فراهم می کند و هم زمینه ی کار برای ساکنان محل را.
با این همه، کشاورزی و توسعه روستایی، پیشرفت علم و تکنولوژی، خدمات بهداشتی و فعالیت‌های مردمی و افزایش شاخص نیروی انسانی، از جمله موارد عمده ای است که در رأس فعالیت های این سازمان قرار دارد.
بنابراین سارک، می تواند در عرصه توسعه مناطق دور افتاده و محروم این ولایت کارهای خوبی را انجام دهد.
اما استفاده از این فرصت ها، به اراده، توانایی و علاقمندی حکومت وحدت ملی بر می گردد. اگر این اراده و اداره در درون حکومت افغانستان وجود داشته باشد، بامیان در میان کشورهای دنیا، صاحب نام و نشان می شود و از جهت دیگر، مردمش از فقر، تنگدستی و بیچارگی نجات می یابند؛ در غیر آن، مصرف این هزینه هنگفت و دردسرهای آن، بیهوده خواهد بود!
عبدالبصیر مصباح؛ استاد دانشگاه
ارسالی به خبرگزاری جمهور