چرا طالبان از سقوط حلب خوشحال اند؟

سقوط بخش‌هایی از شهر حلب سوریه که دومین شهر بزرگ این کشور پس از دمشق محسوب می‌شود، موجب خوشحالی بسیاری از تروریست‌های جهادی در سراسر جهان از جمله طالبان حاکم بر افغانستان شده است.

 

رسانه‌ها و کنشگران طالبان در شبکه‌های اجتماعی با گزارش لحظه به لحظه رویدادهای مربوط به حلب، از آنچه آنها «پیروزی مجاهدین» و گروه‌های «جهادی» در برابر نیروهای «رژیم» بشار اسد و متحدان منطقه‌ای آن یاد می‌کنند بسیار خوشحال اند و به طور گسترده آن را بازتاب می‌دهند.

 

طالبان همچنین با اشاره به شکست تروریست‌های تکفیری توسط نیروهای سوریه و متحدان منطقه‌ای آنها، داعش یا به تعبیر خود طالبان «خوارج» را مسئول این شکست معرفی می‌کنند و مدعی‌اند که تروریست‌های تکفیری در طول سال‌های گذشته با بازسازی صفوف و بازیابی تسلیحات خود در ولایت ادلب سوریه برای راه‌اندازی عملیات «بزرگ» حلب آماده شدند.

 

این واکنش‌ها و تعابیر مورد استفاده در آن نشان می‌دهد که طالبان به شدت از آنچه در سوریه جریان دارد، خوشحال هستند و از گروه‌های تروریستی متحدشان در این کشور قویاً حمایت می‌کنند. 

 

این در حالی است که مستندات فراوانی درباره وابستگی تروریست‌های تحریرالشام و سایر متحدان آن به رژیم اسرائیل، امریکا و رژیم‌های دست‌نشانده امریکا در منطقه از جمله ترکیه و رژیم‌های عربی وجود دارد. 

 

از جانب دیگر، آغاز نبرد حلب بلافاصله پس از توقف درگیری‌های حزب الله لبنان با رژیم اشغالگر اسرائیل هیچ تردیدی باقی نمی‌گذارد که تروریست‌های فعال در سوریه به طور مستقیم از تل‌آویو دستور می‌گیرند و توسط جنرال‌های رژیم صهیونیستی و البته امریکا کنترل می‌شوند. 

 

افزون بر این، علیرغم مواضع ظاهرا ضد صهیونیستی رجب طیب اردوغان؛ رئیس جمهور ترکیه و لفاظی‌های دروغین او درباره غزه، بخشی از توانایی نیروهای تروریستی معارض دولت سوریه، گروه‌های مورد حمایت ترکیه هستند؛ گروه‌هایی که با دسترسی به پهپادهای اوکراینی که از سوی ارتش ترکیه در اختیار آنها قرار داده شده و نیز فراگیری آموزش‌های نظامی از سوی مربیان ترک به خوبی برای نبرد با دولت سوریه و متحدان آن از جمله حزب‌الله لبنان، ایران و روسیه آماده شده‌اند تا بلافاصله پس از شکست رژیم اسرائیل در لبنان جبهه تازه‌ای را به نفع این رژیم علیه حزب الله و حامیان منطقه‌ای آن در سوریه باز کنند.

 

تروریست‌های ضد سوری در حلب همچنین پیش از این با شبکه القاعده یعنی شبکه مادر بیعت کرده‌ و وفاداری‌شان را به رهبران و ایدئولوگ‌های القاعده که عمدتاً در افغانستان زیر سلطه طالبان حضور دارند ابراز داشته‌اند و این یکی دیگر از انگیزه‌های کنشگران و رسانه‌های طالبان در ابراز خوشحالی از پیش‌روی تروریست‌های تکفیری در جبهه حلب سوریه است.

 

علاوه بر این‌ها گزارش‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد تروریست‌های چند ملیتی فعال در جبهه حلب پیش از این در افغانستان حضور داشته، آموزش دیده و از حمایت‌های رژیم طالبان بهره‌مند گشته‌اند. اگر این گزارش‌ها تایید شود نشان می‌دهد که طالبان نه تنها از نظر پیوندهای ایدئولوژیک و وابستگی‌های فکری به آبشخور تروریزم و مرده ریگ افراط و تکفیر، با همفکران‌شان در حلب همسو هستند؛ بلکه آنها از نظر سازمانی و منابع تامین و تسلیح و آموزش نیز خاستگاه‌های یگانه‌ای دارند و به همین دلیل به همان میزان که تسلط طالبان بر افغانستان به کمک امریکا موجب خوشحالی بسیاری از جهادگران به استثنای داعش در سراسر جهان شد، پیشروی تروریست‌های تکفیری در حلب سوریه نیز موجب خوشحالی و شادمانی کنشگران و رسانه‌های طالبان شده است.

 

در این میان البته هرگز نباید سکوت ریاکارانه مقامات رهبران رژیم طالبان در قبال تحولات سوریه را نادیده گرفت؛ سکوتی که بسیار شبیه مواضع رژیم اسرائیل، امریکا، قدرت‌های اروپایی، رژیم‌های عربی و دولت اردوغان در ترکیه در قبال تحولات سوریه است. این موضع نیز تایید می‌کند که طالبان حاکم بر افغانستان همانند کارفرمایان صهیونیستی - استکباری - عربی - ترکی شان، در راه‌اندازی و پیشبرد پروژه فتنه انگیزانه تازه در سوریه همدست و همداستان هستند و از جبهه تروریزم تکفیری در حلب حمایت می‌کنند.

 

نکته قابل تامل دیگر این است که هم تروریست‌های تکفیری که بلافاصله پس از شکست رژیم اسرائیل در جبهه لبنان در مقابل حملات کوبنده حزب الله و مقاومت تاریخی دیگر این گروه، جبهه سوریه را فعال کردند و هم حامیان این تروریست‌ها از جمله رژیم طالبان در افغانستان، با وجود بیش از یک سال نسل کشی، ویرانگری، خشونت و وحشت رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان،‌ هرگز از آمادگی خود برای پیوستن به مجاهدین حماس در غزه یا رزمندگان حزب الله در لبنان برای مقابله با رژیم اشغالگر و متحد سرشناس آن امریکا و سایر رژیم‌های حامی صهیونیزم خبر ندادند و صرفاً به موضع‌گیری‌های بی‌مصرف سیاسی و محکومیت‌های تکراری بسنده کردند. این موضوع، یکی دیگر از واقعیت‌های تلخی است که نشان می‌دهد تروریست‌های مسلط بر افغانستان تا چه اندازه در خدمت اسرائیل و استکبار و همدست تروریزم تکفیری فعال در سوریه هستند و هیچگاه علیه اربابان و کارفرمایان اسرائیلی و امریکایی و عربی و ترکی‌شان وارد عمل نمی‌شوند.

 

محمدرضا امینی - جمهور