سقوط جمهوریت، سلطه «امارت»؛ امریکا مسئول است

25 جدی 1401 ساعت 10:19

امریکا هرگز اجازه نداد که نمایندگان و رهبران واقعی تمام مردم افغانستان در روند صلح، مشارکت داشته باشند و در شرایطی برابر، دیدگاه های شان را باهم شریک کنند و درباره آینده کشورشان تصمیم بگیرند. معامله استعماری امریکا با طالبان، پشت درهای بسته انجام شد و هنوزهم بخش های مهم توافقنامه دوحه، پنهان مانده و حتی اشرف غنی به عنوان رییس جمهوری دست نشانده امریکا نیز از آن خبر نداشت و ندارد.


مایک پومپئو؛ وزیر خارجه پیشین امریکا می‌گوید اشرف غنی، مخالف مذاکرات صلح با طالبان بود، چون مدعی بود در انتخابات برنده شده. «در حالی‌ که انتخابات را دزدیده بود، او در دزدی رای از رقیب‌اش [عبدالله عبدالله] ماهرتر بود.»

 
این نخستین بار است که یک مقام سابق امریکایی به طور صریح و مستقیم به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری توسط اشرف غنی، اذعان می کند. این در حالی است که علیرغم اعتراض رقبای آقای غنی در هر دو دوره انتخابات ریاست جمهوری، امریکا قویا از او حمایت کرد، ریاست جمهوری او را به رسمیت شناخت و برای تحمیل او بر مردم افغانستان، رأسا مداخله کرد.
 
بنابراین، اعتراف تازه مایک پومپئو؛ وزیر امور خارجه دولت ترامپ درباره جعلی بودن ریاست جمهوری غنی تایید می کند که غنی دست نشانده امریکا بوده، هرگز آرای لازم برای پیروزی در انتخابات را کسب نکرده و از راه نامشروع به قدرت رسیده است.
 
تاکید پومپئو بر اینکه غنی مخالف مذاکرات صلح بود؛ چون مدعی پیروزی در انتخاباتی بود که آن را دزدیده بود، افزون بر اینکه مسئولیت امریکا در به قدرت رساندن غنی در هر دو دوره انتخابات ریاست جمهوری را آشکار می کند، پرده از نامشروع بودن پروژه صلح امریکا با طالبان نیز برمی دارد؛ زیرا نشان می دهد که حتی یک مهره مزدور و دست نشانده واشنگتن نیز روند استعماری مذاکرات دوحه را قبول نداشته و با آن مخالف بوده است.
 
پومپئو گفت او از اشرف غنی نخواسته بود که کنار برود، اگرچه او چنین فکر می‌کرد. «از رئیس جمهور غنی شدیدا خسته شده بودم»، امریکا از دوره اوباما می‌خواست افغان‌ها را دور یک میز گردهم آورد؛ اما اشرف غنی «مخالف» بود.
 
در این باره که آیا امریکا از غنی خواسته بود که از قدرت کنار برود یا نه، مساله ای است که خود اشرف غنی باید پاسخ بدهد؛ اما واقعیت این است که زلمی خلیلزاد، پیش از آخرین انتخابات ریاست جمهوری، صریحا مخالفت خود را با برگزاری آن اعلام کرده و تصریح کرده بود که ابتدا باید روند صلح به نتیجه برسد. 
 
اینکه آیا هدف امریکا این بود که طالبان نیز بتوانند در آینده در انتخابات شرکت کنند و به این ترتیب، یک دولت فراگیرتر شامل طالبان هم شکل بگیرد یا نه سقوط نظام جمهوری و بازگرداندن طالبان به قدرت را در برنامه اش داشت، مشخص نیست؛ اما این روشن است که امریکا دیگر از مدل دموکراسی امریکایی در افغانستان دست شسته بود و برگزاری انتخابات را امری پرهزینه، بیهوده و بی ثمر می دانست.
 
درباره ادعای پومپئو مبنی بر اینکه امریکا قصد داشت افغان ها را دور یک میز جمع کند نیز تردید وجود دارد؛ زیرا امریکا هرگز اجازه نداد که نمایندگان و رهبران واقعی تمام مردم افغانستان در روند صلح، مشارکت داشته باشند و در شرایطی برابر، دیدگاه های شان را باهم شریک کنند و درباره آینده کشورشان تصمیم بگیرند. معامله استعماری امریکا با طالبان، پشت درهای بسته انجام شد و هنوزهم بخش های مهم توافقنامه دوحه، پنهان مانده و حتی اشرف غنی به عنوان رییس جمهوری دست نشانده امریکا نیز از آن خبر نداشت و ندارد؛ بنابراین، بزرگترین مانع برای تحقق صلح پایدار و مبتنی بر عدالت و مشارکت فراگیر تمام جریان ها، اقوام و اقلیت های افغانستان، خود امریکا بود نه صرفا اشرف غنی به عنوان یک عنصر تمامیت خواه، اقتدارگرا و فاشیست و مزدور که تمام قد در خدمت امریکا و گوش به فرمان واشنگتن بود.
  
وزیر خارجه پیشین امریکا گفت آقای غنی برخلاف زلنسکی در کنار مردمش نماند، رفت به کشوری که زندگی «آرام» داشته باشد؛ در حالی که مردم کشورش رنج می‌کشند.
 
در این زمینه، بخشی از ادعای پومپئو درست است؛ زیرا غنی به مردم اش خیانت کرد، دارایی های ملی را به تاراج برد، ارتش را متلاشی و کشور را به طور کامل تسلیم طالبان کرد و خودش با پول فراوان از کشور گریخت و در امارات زندگی مرفهی تشکیل داد؛ اما این تنها برنامه اشرف غنی و جمهوریت سه نفره او نبود؛ بلکه او از امریکا دستور می گرفت و وقتی مطمئن شد که امریکا از جنگ حمایت نمی کند و براساس توافق دوحه می خواهد طالبان را به قدرت بازگرداند، به دستورات واشنگتن، تمکین کرد و با محموله های پول و طلا از کشور گریخت. این در حالی است که درباره زلنسکی، امریکا او را مأمور کرده که بماند، بجنگد و پول و سلاح مورد نیاز را از ناتو دریافت کند تا روسیه را درهم بشکند؛ اگرچه در این میان، اوکراین به طور کامل نابود خواهد شد.
 
پومپئو گفت که امریکا آماده یک مذاکره طولانی پنج تا ۱۰ ساله با طالبان و گروه‌های مختلف افغان‌ها بود.
 
این نیز یک دروغ وقیح و آشکار است؛ زیرا امریکا بیش از هر طرف دیگر در زمینه عملیاتی شدن توافقاتش با طالبان در دوحه، شتاب داشت؛ چون می خواست هرچه سریع تر نظامیان امریکایی را از افغانستان خارج کند و هزینه های جنگ اوکراین علیه روسیه را با پایان دادن به جنگ افغانستان، تامین کند. این چیزی است که حتی زلمی خلیلزاد نیز که عامل اصلی این خیانت بزرگ بود به آن اذعان کرده است.
 
محمدرضا امینی - جمهور


کد مطلب: 157074

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/157074/

جمهور
  https://www.jomhornews.com