تقلای مذبوحانه خلیلزاد برای نجات توافق دوحه

13 اسد 1401 ساعت 0:37

اگر این توافق متلاشی شود، یکی از کسانی که بیشترین هزینه را خواهد پرداخت زلمی خلیلزاد خواهد بود؛ زیرا به عنوان یک سیاستمدار بدنام و قبیله گرا که عملکرد او منجر به سقوط یک نظام دموکراتیک ۲۰ ساله و روی کار آمدن طالبان شده بیش از پیش مورد خشم و نفرت قرار می گیرد و از محافل سیاسی و رسانه ای طرد می شود.


زلمی خلیلزاد؛ نماینده پیشین امریکا برای افغانستان گفته است که به احتمال زیاد برخی از مقام‌های طالبان از جمله شبکه حقانی از حضور ایمن‌الظواهری؛ رهبر القاعده در کابل باخبر بودند؛ ولی به نظر او ممکن است تمام رهبری این گروه در جریان حضور او نبوده باشند.
 
او گفت که حتی ممکن است بین برخی از رهبران طالبان عدم توافق و خشم نسبت به «نقض توافقنامه دوحه» با حضور ظواهری در افغانستان وجود داشته است.
 
او افزود: «... نگران بودند از اینکه این اقدام حقانی‌ها ممکن است باعث شود که بقیه دستاوردهایی که آنها به‌دست آورده بودند و نظر به درس‌هایی که از حمایت القاعده در دوره قبلی آموخته بودند، هزینه زیادی برای آنها داشته باشد.»
 
خلیلزاد گفته است که به این دلیل تعجب نخواهد کرد که  که برخی از عناصر طالبان به امریکا در قسمت مکان اسکان ظواهری کمک و راهنمایی کرده باشند.
 
پس از کشتن ایمن‌الظواهری از سوی امریکا، وزیر خارجه این کشور طالبان را به نقض شدید توافق دوحه متهم کرد.
 
در این میان اما خلیلزاد به طرزی مذبوحانه تلاش می کند تا این توافق را از فروپاشی نجات دهد و آن را همچنان دارای اهمیت و اعتبار بداند. او به عنوان یک طالب امریکایی خدمت بزرگی به طالبان وطنی کرد و در نتیجه توافق دوحه بود که طالبان بدون جنگ توانستند قدرت را قبضه کنند.
 
اگر این توافق متلاشی شود، یکی از کسانی که بیشترین هزینه را خواهد پرداخت زلمی خلیلزاد خواهد بود؛ زیرا به عنوان یک سیاستمدار بدنام و قبیله گرا که عملکرد او منجر به سقوط یک نظام دموکراتیک ۲۰ ساله و روی کار آمدن طالبان شده بیش از پیش مورد خشم و نفرت قرار می گیرد و از محافل سیاسی و رسانه ای طرد می شود.
 
از جانب دیگر، او می داند که حضور رهبر القاعده در کابل به چه معناست و چگونه صریح ترین و مهم ترین بندهای توافقنامه دوحه را نقض می کند؛ بنابراین به عنوان معمار طرح استعماری صلح امریکا – طالبان، باید راهی برای توجیه آن پیدا کند.
 
خلیلزاد اما مسیری کم هزینه تر را برگزیده. او به جای آنکه کانون مرکزی رهبری طالبان را هدف بگیرد و مسئول نقض توافق بداند، صرفا حقانی ها را متهم می کند؛ زیرا از روابط حقانی ها با شبکه های «جهادی» فراملیتی آگاه است و حساسیت و بدبینی امریکا نسبت به سران شبکه حقانی را هم به خوبی درک می کند.
 
به این ترتیب، خلیلزاد با متهم کردن حقانی ها به اطلاع از پناه دادن به ایمن الظواهری در کابل، همزمان می خواهد دیگر رهبران طالبان را نسبت به این موضوع، بی خبر و در نتیجه بی گناه نشان دهد.
 
البته او در ادامه تقلای مذبوحانه اش برای تبرئه رهبران طالبان به منظور نجات توافق دوحه و کاهش هزینه های طالبان برای مرگ الظواهری در کابل، دچار تناقض آشکار می شود؛ زیرا از یکسو می گوید که به نظر می رسد به جز حقانی ها دیگر رهبران طالبان در جریان حضور الظواهری در کابل نبوده اند و از جانب دیگر، می گوید حتی ممکن است سایر رهبران طالبان از حضور الظواهری در کابل، نگران، ناراضی و خشمگین بوده اند و به همین دلیل، حتی شاید محل اختفای او را به امریکا نشان داده باشند.
 
این در حالی است که اگر آنها از حضور الظواهری خبر نداشتند، چگونه از این حضور، نگران، ناراضی و خشمگین بودند؟ و چگونه ممکن است درباره موضوعی که از آن خبر نداشته اند به امریکا اطلاع داده باشند؟!
 
به هر حال، خلیلزاد خطر واقعی را حس کرده است. او می داند که حضور الظواهری در کابل چه لطمه بزرگی می تواند به توافق استعماری دوحه وارد کند؛ زیرا نشان می دهد که طالبان به تعهدات بنیادین خود در آن توافق وفادار نمانده اند و بدتر از آن اینکه حضور القاعده در افغانستان، خطر حمله بر منافع امریکا از سوی این شبکه و هم پیمانان آن را به طور بالقوه تقویت می کند.
 
بنابراین، آیا تلاش های توجیهی خلیلزاد به جایی خواهد رسید؟ آیا او با متهم کردن شبکه حقانی به پناه دادن به ایمن الظواهری، افزون بر تبرئه رهبران طالبان، در صدد تضعیف نقش شبکه حقانی در حکومت طالبان و آینده افغانستان است؟ آیا امریکا در نهایت متقاعد خواهد شد که مرگ الظواهری برای ضربه زدن به روابط القاعده و طالبان کافی است و برای پاسخگو قرار دادن طالبان در قبال ارتباط شان با جریان های «جهادی» فراملیتی، فشارها، تهدیدها و اقدامات بیشتری لازم نیست؟
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور 


کد مطلب: 153046

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/153046/

جمهور
  https://www.jomhornews.com