بازی پدرخوانده‌ها با کارت صلح افغانستان

18 اسد 1398 ساعت 21:24

گفتگوی ترامپ و امیر قطر هم نشانگر آن است که تصمیم گیری درباره سرنوشت صلح و جنگ افغانستان، همچنان خارج از اداره و اراده دولت کابل است...


به گزارش خبرگزاری قطر، روز پنج‌شنبه (۱۷ اسد) شیخ تمیم بن حمد آل ثانی؛ امیر قطر در تماسی تلفنی با دونالد ترامپ؛ رئیس جمهور امریکا، درباره روند مذاکرات صلح افغانستان گفتگو کرده است.
 
هشتمین دور گفتگوها در قطر ادامه دارد و منابع مختلف از نهایی شدن توافق‌ها میان امریکا و طالبان خبر می‌دهند.
 
خبرگزاری قطر نوشته است که در این گفتگو "آخرین تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی و همکاری‌های استراتژیک میان دو کشور بررسی شده و به‌ویژه تحولات صلح افغانستان که در دوحه قطر در جریان است".
 
زلمی خلیلزاد هم در ناروی با اریکسون سوریده؛ وزیر امور خارجه آن کشور در ارتباط با همکاری در امور صلح افغانستان گفتگو کرده است.
 
در همین حال، صدیق صدیقی، سخنگوی ریاست جمهوری، گزارش‌های نقل شده درباره موافقت اشرف‌غنی با تعویق انتخابات را نادرست خوانده است. بنا به این گزارش‌ها، چند روز پیش اشرف غنی و عبدالله متن توافقات صلح در قطر را تایید کرده‌اند که براساس آن انتخابات به تعویق می‌افتد.
 
شمارش معکوس برای پایان سلطه حکومت به رهبری ائتلاف دو رقیب نارفیق از ماه ها پیش آغاز شده است. وقتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، مشروعیت حقوقی ادامه کار حکومت پس از اول جوزای سال پنجم را زیر سؤال بردند، همه چیز حکایت از آن داشت که انتخابات پیش رو، حتی اگر برگزار هم شود، چشم اندازی دشوار و بحرانی در پیش خواهد داشت.
 
از سوی دیگر، امریکا، سایر قدرت های جهانی و سازمان های بین المللی مانند ملل متحد، حمایت قاطعانه و صریحی از انتخابات مورد نظر اشرف غنی به عمل نیاوردند، تا آنجا که سرانجام ارگ مجبور شد با کاستن از بودجه توسعه ای و بخشی از بودجه معارف افغانستان، هزینه های انتخابات ریاست جمهوری را تأمین کند؛ اما ظاهرا چالش های فراراه این روند، تنها به نبود بودجه محدود نمی شود. حتی ناامنی های لجام گسیخته و مرگباری که این روزها سراسر کشور را فراگرفته و همه روزه در مقیاس صدها نفری از مردم ملکی قربانی می گیرد نیز بزرگترین معضل در برابر انتخابات نیست؛ بلکه مساله اصلی این است که انتخابات و صلح به نحو غیرقابل جمعی در برابر همدیگر قرار گرفته است.
 
روز گذشته تیم پرقدرت صلح و اعتدال به رهبری حنیف اتمر اعلام کرد که کارزارهای انتخاباتی اش را تا زمانی نامشخص، متوقف می کند؛ تصمیمی که یکی از دلایل آن «پیشرفت در روند صلح» عنوان شد.
 
به دنبال آن، یکی دیگر از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری هم اعلام کرد که انتخابات برگزار نمی شود و به زودی یک دولت موقت روی کار خواهد آمد. آقای جلیلی رسما اذعان کرد که تیم او از صلح حمایت می کند و ابراز امیدواری کرد که دولت موقت هرچه زودتر تشکیل شود.
 
افزون بر این، گفته می شود که پیشنویس توافقنامه امریکا و طالبان درباره صلح نیز در اختیار رهبران حکومت قرار گرفته است که یکی از مفاد آن، عدم برگزاری انتخابات است.
 
در این میان، انتظار نمی رود که اشرف غنی با این پیشنویس موافقت کند؛ اما عبدالله از آنجا که از یکسو به پیروزی در انتخابات پیش رو، امیدی ندارد و از سوی دیگر، مرعوب و مغلوب امریکاست و آینده سیاسی خود را تنها در سایه انقیاد بی چون و چرا به دستورالعمل هایی قابل تضمین می داند که کاخ سفید برایش می نویسد، شاید به نفع صلح کنار بکشد و با توافق امریکا با طالبان، همکاری کند؛ هرچند روشن نیست که او میان دستور واشنگتن و خشم و خصومت ریشه داری که نسبت به طالبان دارد، چگونه می تواند جمع کند و بی هیچ مقاومتی برآیند مذاکرات صلح واشنگتن و طالبان را بپذیرد.
 
از سوی دیگر، گفتگوی ترامپ و امیر قطر هم نشانگر آن است که تصمیم گیری درباره سرنوشت صلح و جنگ افغانستان، همچنان خارج از اداره و اراده دولت کابل است و این پدرخوانده های سنتی سیاست افغانستان در منطقه و جهان هستند که با استفاده از کارت صلح افغانستان، نقش و نفوذ و سلطه و سیطره خود را بر جغرافیای سیاسی راهبردی افغانستان، مستولی می سازند. در این میان، موضع دولت کابل نمی تواند تغییر اصولی چندانی در اراده پدرخوانده ها ایجاد کند. کابل در نهایت با یک فشار اقتصادی یا هشدار نظامی به سود سلطه خارجی ها عقب خواهد نشست، و این رویداد با توجه به ۱۸ سال فساد و فقدان ظرفیت و بی برنامگی و عدم تعهد ملی و وابستگی همه جانبه به منابع کمکی و حمایت های سیاسی و نظامی و اقتصادی خارجی و بی اعتنایی آشکار به اراده و خواست و انتخاب ملت افغانستان، کاملا بدیهی و قابل پیش بینی است.
 
علی موسوی - جمهور


کد مطلب: 119285

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/note/119285/

جمهور
  https://www.jomhornews.com