هیأت صلح حکومتی؛ صدایی برای شنیده‌نشدن
چهارشنبه ۲۸ حمل ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۳۱
انتشار فهرست بلند هیأت حکومت برای نشست قطر، پیش از آنکه تلاشی برای تقویت روند صلح باشد، اقدامی در برابر آن محسوب می شود.
این در حالی است که پیش از این برخی تیم‌های انتخاباتی از جمله تیم حنیف اتمر و رحمت الله نبیل با گزینش شورای مصالحه و اعضای این شورا مخالفت کرده‌اند.
عطامحمدنور؛ چهره پرنفوذ سیاسی و جهادی نیز از دیگر مخالفان این فهرست است و گفته در ترکیب آن به قطر نخواهد رفت.
آقای نور در صفحه فیسبوک خود نوشت:"فهرست فرمايشى‌ای كه از طرف حكومت براى نشست قريب‌الوقوع قطر تهیه شده است را کاملا رد نموده و آن را یک فهرست حکومتی می‌خوانیم."
وی گفته:"...اکثریت آدم‌ها در این فهرست از میان مسؤولان حکومتی و افرادی انتخاب شده‌اند... و مهم‌تر از همه، حضور پررنگ حوزه جهاد و مقاومت به‌عنوان یکی از طرف‌های مهم معادلات سیاسی در کشور کاملا نادیده گرفته شده است."
واکنش های ابراز شده به انتشار لیست ۲۵۰ نفری افراد مشخص شده از سوی حکومت برای شرکت در نشست قطر نشان می دهد که حکومت بار دیگر در این زمینه با تحکم، استبداد رأی و انحصارگرایی مبتنی بر اراده غیر دموکراتیک حاکم بر کانون مرکزی قدرت عمل کرده است.
حکومت شاید با گنجاندن فهرستی بلندبالا از افراد مورد نظر خود در لیست هیأت شرکت کننده در نشست دوحه، در رویکردی مزورانه و ریاکارانه، تلاش کرده تا آن را جامع، فراگیر و همه شمول نشان دهد؛ اما واقعیت این است که ترکیب این هیأت، چیزی جز خودمحوری مستبدانه و انحصارطلبانه ارگ را به نمایش نمی گذارد.
به بیان دیگر، بلندای این فهرست، لزوما بازتاب دهنده گستره طیف های شامل در روند صلح نیز نیست؛ بلکه بخش عظیم این لیست را افراد و مهره هایی تشکیل می دهند که از حکومت نمایندگی می کنند.
نکته مهم دیگر که در واکنش عطامحمد نور هم بازتاب یافته، نقش کمرنگ گروه های سیاسی وابسته به جریان جهاد و مقاومت افغانستان در این لیست است.
این نشان می دهد که ارگ ریاست جمهوری همچنان در برابر این جریان با خصومت و کینه توزی رفتار می کند و مایل نیست تا مجاهدین به عنوان جریانی که ثبات و پایداری و استقرار نظام کنونی، مرهون رشادت ها، مبارزات، فداکاری ها، چشم پوشی ها و ایثار این نیرو است، یکی از اصلی ترین طرف های صلح با طالبان و هر روند دیگر مرتبط با حیات و سرنوشت سیاسی کشور باشد.
این در حالی است که طالبان بیش از هر جریان دیگری می بایست مسایل اساسی و بنیادین خود را با مجاهدین حل و فصل کنند؛ زیرا مجاهدین تنها جریانی است که به صورت واقعی در برابر ایدئولوژي افراط گرای قومی طالبان، ایستادگی کرده، جنگیده و قربانی داده است.
در روند صلح نیز تنها زمانی می توان به استقرار ثبات و صلح امیدوار بود که مسایل اساسی میان این دو جریان معارض، به صورت ریشه ای، حل و فصل شود.
با این حال، حکومت با امتناع از سهم دادن به مجاهدین به عنوان بازیگر اصلی روند صلح، نمی خواهد این روند به موفقیتی واقعی برسد و نتیجه ملموس و عملی در پی داشته باشد.
یکی دیگر از انگیزه های حکومت برای انتشار این فهرست طولانی از افراد شرکت کننده در نشست قطر که از قضا مورد تمسخر و تحقیر طالبان هم واقع شده، تلاش برای شنیده نشدن صدای واقعی صلح خواهی مردم افغانستان و تضعیف صدای مخالفان و منتقدان ارگ ریاست جمهوری در این مذاکرات است.
به این ترتیب، انتشار فهرست بلند هیأت حکومت برای نشست قطر، پیش از آنکه تلاشی برای تقویت روند صلح باشد، اقدامی در برابر آن محسوب می شود. به همین دلیل، هم چهره ها و جریان های سیاسی داخلی و هم گروه طالبان، پیش از آنکه این نیت حکومت محقق شود، در برابر آن ایستادند و به این ترتیب، تقلای مذبوحانه ارگ برای کودتا علیه روند صلح از هم اکنون محکوم به شکست است و حکومت ناگزیر است بازهم در برابر اراده مخالفان این فهرست، عقب نشینی کند و برای تحمیل حضورش بر نشست قطر، طرح تازه ای دراندازد.
محمدرضا امینی - جمهور
کد مطلب: 115597
