در سایه ادامه و تشدید حملات وحشیانه رژیم اسراییل علیه نوار غزه از زمان آغاز جنگ نسل کشی ضد این باریکه، تاکنون تعداد زیادی از نوزادان با نقص‌های مادرزادی متولد شده‌اند که علت این امر، پیامدهای مستقیم و غیر مستقیم ناشی از جنگ از جمله سوء تغذیه شدید مادران باردار و استفاده صهیونیست‌ها از سلاح‌های ممنوعه و مواد شیمیایی مرگبار در بمباران غزه است.
«ملک احمد القانوع»، یکی از این نوزادان است که جمعه هفته گذشته در بیمارستان العوده در شمال نوار غزه بدون مغز متولد شد و بسیاری را شوکه کرد. به گفته پزشکان شفاخانه العوده، این نوزاد وضعیت بسیار بدی دارد و نمی‌توان کاری برای زنده نگه داشتن او کرد و روزهای پایانی عمرش را سپری می‌کند.
ابو محمود القانوع، پدربزرگ این نوزاد در گفتگو با خبرنگار العربی الجدید اظهار داشت: شفاخانه از پذیرش احمد در بخش نوزادان خودداری کرد؛ زیرا او یک مورد ناامید کننده بود و پزشکان به من گفتند هیچ راهی برای زنده ماندن او وجود ندارد و بستری شدن در شفاخانه هم بیهوده است و اساساً هیچ فردی بدون مغز نمی‌تواند زنده بماند. او با وزن ۲ کیلو و ۸۰۰ گرم به دنیا آمد و همه اندام‌های حیاتی او به جز مغز سالم هستند و ما اکنون از طریق لوله‌ای در بینی‌اش به او شیر می‌دهیم. وضعیت او هر روز بدتر می‌شود و اساساً هیچ واکنشی نسبت به دنیای اطراف خود ندارد و گریه هم نمی‌کند.
پدربزرگ احمد ادامه داد: در گذشته ما هیچ موردی از نقص مادرزادی ناشی از عوامل ژنتیکی در خانواده خود نداشته‌ایم و حتی دو برادر بزرگ‌تر احمد هم سالم به دنیا آمدند. بنابراین اتفاقی که برای احمد افتاده به خاطر اثرات تشعشعات و گازهای سمی ناشی از استفاده صهیونیست‌ها از سلاح‌های ممنوعه است. در نوار غزه هیچ کسی نیست که تحت تأثیر تشعشعات سلاح‌های ممنوعه قرار نگرفته باشد. ما از ابتدای بارداری مادر احمد، به بیمارستان الصحابه می‌رفتیم و پزشکان می‌گفتند که وضعیت او خوب است اما یک هفته قبل از تولد با تعجب متوجه شدیم که نوزاد مغز ندارد.
«محمد یمان ابراهیم سرور»، هم از دیگر نوزادان در نوار غزه است که با نقص مادرزادی در میان جنگ به دنیا آمد و رنگ پوست او آبی بود، اما این تنها شوکی نبود که به خانواده‌اش وارد شد؛ زیرا آنها متوجه شدند که فرزندشان دچار سندروم تریچل کالینز (یک اختلال ژنتیکی که با بدشکلی در گوش‌ها، چشم‌ها و استخوان‌های گونه و چانه مشخص می‌شود) مبتلاست.
پدر این نوزاد می‌گوید: ما هیچ گونه مشکل ژنتیکی در خانواده خود نداریم و زمانی که متوجه شدم فرزندم دچار چنین سندرومی شده است شوکه شدم. ما دو بار در خانه‌ای که در آن قرار داشتیم، هدف بمباران‌های ارتش صهیونیستی قرار گرفتیم و همسرم باردار بود. ما بار اول دچار جراحات جزئی شدیم و بار دوم هم موشک منفجر نشد و ما توانستیم زنده بمانیم. ارتش رژیم صهیونیستی بمب‌های فسفری را روی سر ما می‌ریخت.
«نعم خالد ابوحربد»، نیز از دیگر نوزادان غزه است که علاوه بر سندروم داون از اختلال هیدروسفالی (عدم تعادل میان میزان مایع مغزی نخاعی ترشح شده توسط بدن و میزان جذب آن در جریان خون رنج می‌بُرد) و ۲۵ روز بعد از تولدش جان باخت.
پدر این نوزاد گفت که پزشکان به من گفتند او مرده به دنیا خواهد آمد، اما فرزندم زنده متولد شد. ما از طریق لوله در بینی‌اش به او شیر می‌دادیم و چند روز در دستگاه انکوباتور ماند و پزشکان گفتند که درمان بی‌فایده است و بیمارستان‌ها هم از پذیرش او خودداری کردند و زمانی که در راه بیمارستان الرنتیسی بودیم، فرزندم جانش را از دست داد.
او توضیح داد که سر فرزندم شروع به متورم شدن کرده بود و سر او روز به روز بزرگ می‌شد و برای تخلیه آب سر وی نیاز به بیمارستان‌های تخصصی است که در غزه موجود نیست. ما از شهر بیت حانون در شمال غزه آواره شدیم و مدت زیادی را بین محاصره و بمباران و در یک اتاق کوچک با ۵۲ نفر در شرایط بسیار سختی زندگی می‌کردیم و همسرم تغذیه مناسبی نداشت.
وی تاکید کرد: ما هرگز مشکل ژنتیکی در خانواده خود نداشته‌ایم و چهار فرزند دیگر دارم که همگی سالم به دنیا آمده‌اند.
