سهم مناطق مرکزی از پروژه‌های بزرگ اقتصادی چیست؟

16 حوت 1396 ساعت 13:28

مردم مناطق مرکزی که از کنفرانس بن تا اکنون، همواره بدون چشم داشت و زیاده خواهی، حامی و پشتیبان حکومت مرکزی بوده و جزء مدنی ترین و آرام ترین مردم افغانستان هستند، در سهم دهی به پروژه های کلان اقتصادی اما کلاه شان پشت معرکه قرار داده شده است. حلقه های در درون حکومت وحدت ملی اما در تطبیق پلانهای تبعیض آمیز و برخورد دوگانه خود چنان جدی و خشن است که از هیچ جنایتی فرو گذار نکرده و نخواهد کرد.



نیازمندی شدید کشورهای افغانستان، پاکستان و هند به انرژی برق و گاز از سوی دیگر وفور منابع غنی گاز و برق در کشورهای آسیای میانه؛ مانند ترکمنستان، قزاقستان،ازبکستان و تاجکستان، سبب شده تا طرح تکافوء احتیاجات کشورهای منطقه در دستور کار دولت‌های یاد شده قرار گیرد. و این نیازمندی را دولت وقت افغانستان بیش از هر کشوری دیگری احساس می‌کند.

طرح‌های کلان اقتصادی مانند TAPI (پروژه انتقال گاز ترکمنستان از خاک افغانستان به کشورهای پاکستان هندوستان)؛ TUTAP ( عبور لین برق ۵۰۰ کیلو وات اوزبکستان از خاک ترکمنستان)؛  CASA-1000 (پروژه انتقال انرژی برق از آسیای مرکزی مانند تاجکستان و قرغزستان، ازبکستان و ترکمنستان  از راه افغانستان به کشورهای آسیای جنوبی مانند  پاکستان، ایران، هند) و... جزء بهترین طرح‌های توسعه ای و انکشافی اقتصادی در خاور میانه محسوب می شود.

طرح‌های یاد شده جزء بهترین و طلایی ترین کارنامه های حکومت وحدت ملی و حکومت های قبلی به شمار می آید، افغانستان چنانکه در گذشته های دور محل تقاطع کاراوان های تجارتی بین چین و ایران و آسیای میانه و جنوب شرق آسیا قرار داشت، اکنون دوباره امیدهایی جوانه زده تا جایگاه واقعی خود را باز یابد. تا اینجای کار جای قدر دانی و سپاس گذاری دارد از دولت مردان افغانستان خصوصا سکتور اقتصادی و دستگاه دیپلوماسی، مشکل اما در بعد داخلی و ملی قضیه است.

انکشاف متوازن و همه جانبه ضامن توسعه امنیتی و ثبات ملی است، انکشاف متوازن اما  در افغانستان وجود ندارد متاسفانه، بی عدالتی و برخورد متعصبانه و تبعیض آمیز خصوصا در سکتور اقتصادی و بخش‌های انکشافی، بیداد میکند. نمونه بارزش همین طرح‌های یاد شده است. تا کنون دو طرح کلان اقتصادی که به مرحله عملیاتی شدن رسیده؛ یکی پرژه تاپی و دیگری توتاپ، در این طرح‌ها تا اکنون هیچ سهمی به مناطق مرکزی نرسیده و هر دو پروژه مناطق مرکزی را دور زده و از ساحات جنوب کشور طی مسیر کرده به خاک پاکستان رسیده است.

مردم مناطق مرکزی که از کنفرانس بن تا اکنون، همواره بدون چشم داشت و زیاده خواهی، حامی و پشتیبان حکومت مرکزی بوده و جزء مدنی ترین و آرام ترین مردم افغانستان هستند، در سهم دهی به پروژه های کلان اقتصادی اما کلاه شان پشت معرکه قرار داده شده است. حلقه های در درون حکومت وحدت ملی اما در تطبیق پلانهای تبعیض آمیز و برخورد دوگانه خود چنان جدی و خشن است که از هیچ جنایتی فرو گذار نکرده و نخواهد کرد. قتل عام جنبش روشنایی نمونه بارز این طرزالعمل فاشیستی است.

مردم هزارجات که سرنوشت شان به دست چند تیکه دار قومی مفت خور و خیانت کار و معامله گر افتاده، در غیاب تمامی طرح‌های بنیادین و پایدار، رزق و روزی خود را در دل سنگها و سخره های بابا و هندو کش جستجو می کنند و با مشقت تمام زندگی بسر می کنند. مردم مناطق مرکزی افغانستان نه این رهبران خائن و معامله گر خود شان را خواهند بخشید و نه خیانت های تاریخی حکومت های که چنین بلایی را بر سر آنان آورده است.

این همه جفا در حالی صورت می گیرد که تنها و تنها مردم مناطق مرکزی است که بخاطر افتتاح یک پروژه نه چندان بزرگ، رسما از حکومت مرکزی تشکر کرده و با برگزاری جشن و سرور مراتب تشکری و قدر دانی خود را از حکومت اعلان کردند، کاری که در هیچ کجای افغانستان سابقه ندارد. در عین حال امید واریم حکومت گران ما بیشتر از این حوصله و شرافت و نزاکت مردم را به امتحان و بازی نگیرند. چه، که توسعه و انکشاف متوازن مهم ترین مولفه و فکتور ملی بودن و مردمی بودن حکومت ها محسوب می‌شود.

سیدحسین واعظ‌‌زاده – خبرگزاری جمهور
 


کد مطلب: 102132

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/news/102132/

جمهور
  https://www.jomhornews.com